سرانجام در مبحث کشورهای تولید کننده قهوه به آسیا ، قاره‌ی کهن رسیدیم. برخی از کشور های این قاره نیز بر روی کمربند قهوه قرار دارند و به دلیل آب و هوای مناسبی که برای کشت قهوه دارند ، به کشت قهوه پرداخته‌اند. در این مطلب کشورهای آسیایی که تولید قهوه آنها به تولید انبوه رسیده است خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید…
استرالیا ( Australia )
استرالیا نیز مانند هاوایی کشوری پیشرفته به شمار میرود و تولید قهوه در آن به مراتب پر هزینه‌تر از کشورهای دیگر است. استرالیا مصمم بر تولید انواع مدرن قهوه است و قیمت قهوه آن نیز زیاد است.
چین ( China )
قهوه‌ی چین قسمت بزرگی از تجارت این کشور را در بر نمی‌گیرد ولی هر ساله روند رو به رشدی را طی می‌کند. در سال 2013 تولید قهوه‌ی چین به حدود 82000 تن رسید و انتظار میرود این مقدار در پنج سال آینده با افزایش 50 درصدی همراه باشد. از انواع گونه‌های تولیدی در چین می‌توان به بوربون، کاتیمور و تیپیکا اشاره کرد.
[alert style=”success”] حتما مطالعه کنید : گونه های قهوه [/alert]
هند ( India )
مانند بیشتر کشورهای آسیایی، هند نیز به تولید قهوه ربوستا می‌پردازد. البته قهوه‌ی عربیکا را نیز به همان کیفیت ربوستا تولید می‌کند. منطقه‌ی تحت کشت قهوه‌ی هند در شمال آن و دارای آب و هوایی خنک‌تر است. گونه‌‌ی قهوه‌ی مرسوم در هند با نام منسون مالابر (Mansoon Malabar) شناخته می‌شود. نام گذاری این قهوه به دلیل روش فرآوری تری است که برای آن اسفاده می‌کنند. امروزه قهوه عربیکای مرغوبی از هند به سوی بازار روانه می‌شود.
اندونزی ( Indonesia )
اندونزی یکی از اولین کشورهایی است که به تولید انبوه قهوه دست یافت. این کشور بر تولید قهوه اصرار ورزید و طولی نکشید که بیشتر جزایر قابل کشت این کشور مملو از قهوه شد. سه شهر مهم جاوه، سوماترا و سولاوسی حدود هفت درصد تولیدات قهوه‌ی جهان را پوشش می‌دهند و اندونزی را به سومین کشور بزرگ در تولید قهوه تبدیل کرده اند.
نپال ( Nepal )
نپال در سال 2013 محصولی بیش از 5000 کیسه نداشت ولی این مقدار دو برابر سال قبل و ده برابر بیست سال قبل این کشور است. پیش بینی می‌شود که روند رو به رشد تولید قهوه در‌‌این کشور ادامه داشته باشد به دلیل این که بیشتر کشاورزان در‌‌این کشور به کاشت قهوه پرداختند چرا که دستمزدی حدود سه برابر برای آنها دارد.
پاپوآ گینه نو ( papua new guinea )
تولید قهوه گینه نو از سال 1920 با کاشتن دانه‌‌‌هایی از قهوه‌ی بوربون شروع شد. امروزه درآمد 30 درصد مردم گینه نو بستگی به قهوه دارد. 99 درصد از تولیدات قهوه‌ی گینه نو عربیکا می‌باشد که بیشتر در مناطق مرتفع شرقی این کشور به دست می‌آید.
فیلیپین ( Philippines )
در اوایل قرن نوزدهم فیلیپین چهارمین کشور تولید کننده‌ی قهوه در جهان بود و از آنجایی که هنوز ربوستا ناشناخته بود، بیشتر تولیدات این کشور عربیکا بوده است. اما امروزه شرایط متفاوت است و این کشور بیشتر به تولید ربوستا و لیبریکا می‌پردازد.
تایلند ( Thailand )
بیشتر تولیدات قهوه‌ی تایلند ربوستا می‌باشد که برای تولید نسکافه به کار میرود. اما گونه‌‌‌هایی ازعربیکا نیز در دو شهر شمالی این کشور کشت می‌شود که به دلیل ارگانیک بودن از خواص ویژه‌‌ای برخوردارند و متحمل آفات کمی نیز می‌شوند. این قهوه‌‌‌ها در درجه‌ی دارک رایحه‌‌‌هایی میوه‌‌ای به خود می‌گیرند.
تیمور شرقی ( Timor leste )
تولید قهوه در‌‌این کشور طی دو سال 10 تا 20 درصد کاهش داشته است و آینده‌‌ای نه چندان مطمعن در انتظار تولید قهوه‌ی این کشور کوچک است. این کشور با اندونزی مرزی مشترک دارد و این نواحی مناطق مناسبی برای کشت عربیکاست اما منازعات اقتصادی دلیلی بر رکود این صنعت می‌شود. شرکت استارباکس در صدد خرید قسمتی ازقهوه‌ی این کشور برآمد و می‌توان نوید بخش این صنعت در کشور تیمور باشد.
ویتنام ( Vietnam )
ویتنام به عنوان دومین کشور تولید کننده‌ی قهوه در جهان معروف است. با این حال تولیدات این کشور حتی به نصف کشور برزیل نمی‌رسد و بیشتر محصول آن ربوستای کم کیفیت است و تنها پنج درصد از تولیدات این کشور قهوه‌ی عربیکا می‌باشد. میزان قهوه‌ی تولیدی ویتنام حدودا دو برابر کنیا ( سومین کشور بزرگ در تولید قهوه ) است.
یمن ( Yemen )
یمن از دیرباز تا کنون بیشتر از هر کشوری دیگری به تولید انبوه قهوه مشغول بوده است و به طور شگفت آوری محصولات قهوه با کیفیتی توسط فرآوری طبیعی از نواحی ساحلی دریا‌ی سرخ به دست می‌آورد. این حجم از تولیدات قهوه‌ی یمن بیشتر به دست مزرعه‌‌‌های کوچک تولید می‌شوند و تقریبا تعداد درختان این کشور به بیش از 500 عدد نمی‌رسد. ممکن است نام مخا (Mocha) برای شما آشنا باشد. این نا‌می است که به محض عبور قهوه از بندرهای‌یمن بر روی آن می‌گذارند.
