دانه قهوه عربیکا اتیوپی

دانه قهوه عربیکا اتیوپی با کافئین متوسط و تلخی کم و عطر و بوی بسیار زیاد و مختص منطقه شرق آفریقا یکی از محبوب ترین قهوه های دنیا است. ترشی این قهوه بسیار دلپذیر است و شما می توانید برای زیاد کردن عطر و بوی ترکیب قهوه خود از دانه قهوه عربیکا اتیوپی استفاده کنید و اصلاً نگران تلخ شدن ترکیب خود نباشید.

ویژگی های دانه قهوه عربیکا اتیوپی

نخستین ویژگی دانه قهوه عربیکا اتیوپی طعم خاص و پیچیدگی طعمی منحصر بفرد آن است. به طرزی که قهوه های این کشور طرفداران خاص و مشکل پسند خود را دارد. این پیچیدگی طعمی در نگاهی کلی ترکیبی از طعم های مرکباتی همچون لیمو، پرتقال و سیب ترش و همچنین طعم یادهای بِری مثل انگور سیاه، بلوبری و تمشک می شود.

دیگر ویژگی دانه قهوه عربیکا اتیوپی اسیدیته و به اصطلاح عام، ترشی بالای آن است که برای برخی قهوه دوستان بسیار دلنشین و جذاب است. این اسیدیته قهوه اتیوپی در بین قهوه های گونه عربیکا، زبانزد است و می توان گفت یکی از بالاترین اسیدیته ها را دارد.

مشاهده کنید: انواع قهوه های تازه رست ایلیا

درباره قهوه اتیوپی

از میان همه کشورهای تولیدکننده قهوه شاید بتوان گفت اتیوپی جالب‌ ترین و جذاب ‌ترین آنها است. این جذابیت تنها به خاطر قهوه‌ های عجیب و شگفت ‌انگیز آن نیست، بلکه بیشتر به خاطر داستان‌ های رازآلودی است که بر بیشتر آنها سایه افکنده.

قهوه به شدت گل ‌دار و میوه ‌ای اتیوپی چشم متخصصان قهوه را به روی طعم ‌های متنوعی که قهوه می ‌تواند داشته باشد گشوده است.

از اتیوپی همیشه به عنوان زادگاه قهوه یاد شده، اما باید به چند نکته توجه داشت. به نظر می ‌رسد که قهوه عربیکا اولین ‌بار در سودان جنوبی پدید آمده، اما تنها زمانی که این محصول وارد اتیوپی شد توانست رونق پیدا کند. در آنجا بود که برای اولین ‌بار این محصول توسط انسان ‌ها مصرف شد.

جالب است که در ابتدا انسان ‌ها قهوه را مانند یک میوه می ‌خوردند و آن را برای نوشیدن دم نمی ‌کردند. یمن اولین کشوری بود که قهوه را به عنوان یک محصول کشاورزی پرورش داد، اما مدت ‌ها قبل از آن، این محصول به صورت وحشی در اتیوپی برداشت می ‌شد.

احتمالاً اولین باری که قهوه از اتیوپی به کشور دیگری صادر شده سال 1600 بوده است. علاقه تجار اروپایی به خرید قهوه از اتیوپی اغلب پس زده می‌شد و درنهایت با شروع کاشت قهوه در یمن، جاوه و سرانجام قاره آمریکا این علاقه کم ‌رنگ ‌تر شد. تولید قهوه در اتیوپی در آن مقطع زمانی خاص اساساً به صورت برداشت از درخت ‌های وحشی قهوه بود که در مناطقی از کافا و بونو رشد می ‌کردند.

روش ‌های تولید قهوه در اتیوپی

قهوه‌ های تولیدی در اتیوپی بر اساس روش تولید به 3 دسته اصلی تقسیم می ‌شوند:

قهوه‌ های جنگلی

این قهوه ‌ها محصول درخت ‌های وحشی قهوه هستند که بیشتر در جنوب غربی کشور رشد می ‌کنند. اطراف آنها را درخت ‌های گوناگونی فراگرفته که سایه خود را بر روی درخت‌ های قهوه می ‌اندازند. میزان تولید و بازده این درخت‌ های وحشی از بیشتر آن ‌هایی که توسط انسان و برای بهره‌ برداری از محصول کاشته می ‌شوند، کمتر است.

قهوه‌ های باغ

دیگر روش تولید دانه قهوه عربیکا اتیوپی، در باغ های خصوصی است. این قهوه ‌ها محصول درخت‌ هایی هستند که معمولاً در اطراف منازل روستایی یا سایر سکونتگاه ‌ها کاشته می ‌شوند.

میزان سایه طبیعی افتاده ‌شده بر این درخت ‌ها کمتر است و بیشتر سایه ‌ها توسط انسان و با کاشت درخت ‌های دیگر ایجاد می ‌شوند و این درخت‌ ها به طور مرتب هرس می ‌شوند تا از ایجاد سایه زیاد جلوگیری شود. بسیاری از تولیدکنندگان از کودهایی برای درخت ‌های قهوه خود استفاده می ‌کنند. این نوع قهوه بخش اعظم قهوه تولیدی اتیوپی را تشکیل می ‌دهد.

قهوه ‌های تولیدی زمین‌ های کشاورزی

این قهوه محصول درخت ‌های کاشته ‌شده به صورت انبوه در مزرعه ‌های بزرگ است. برای تولید این قهوه از روش ‌های استاندارد کشاورزی استفاده می‌ شود. مثل هرس‌کردن، خاکپوشی، استفاده از کود و انتخاب گونه ‌های مقاوم در برابر آفت ‌ها.

قهوه اتیوپی بار دیگر در اوایل دهه 1800 توجه و علاقه تجار را به سمت خود جلب کرد. بر اساس گزارش‌ های ثبت ‌شده در این زمان چیزی حدود 10 هزار تن قهوه از اینریا که امروزه به نام اتیوپی شناخته می‌ شود به خارج از کشور صادر شد. در قرن 19 دانه قهوه عربیکا اتیوپی به 2 گونه تقسیم می‌ شد: گونه هراری (که در اطراف شهر هرار کشت می ‌شود) و ابیسینیا (که به صورت وحشی در باقی کشور رشد می‌ کند). به همین دلیل قهوه هرار از دیرباز به خاطر مرغوبیت و کیفیت بالا شهرت و اعتبار کسب کرده (البته همیشه این‌گونه نیست).

دهه 1950 زمانی بود که صنعت قهوه اتیوپی شکل اصلی خود را پیدا کرد و سیستم درجه‌ بندی جدیدی هم معرفی شد. در سال 1957 سازمان ملی قهوه اتیوپی تشکیل شد. هرچند سرنگون ‌‌شدن هایله سلاسی پادشاه اتیوپی باعث ایجاد تغییراتی در دهه 1970 شد.

البته این قیام از طرف دهقانان نبود، بلکه کودتایی بود که توسط طبقه نخبگان خسته از قحطی و جنگ ترتیب داده شده بود. بعد از سقوط پادشاه ارتش قدرت را در دست گرفت، ارتشی که به شدت تحت تأثیر ایده ‌آل‌ های سوسیالیستی بود.

تا آن زمان کشور از جهاتی به یک حکومت فئودالی نزدیک بود. از جمله تغییراتی که بعد از تغییر نظام رخ داد، توزیع مجدد زمین ‌ها و ملی‌کردن آنها توسط دولت بود. برخی اعتقاد دارند که این تصمیم مزایای زیادی برای جامعه داشت و درآمد بخش فقیر روستایی جامعه را تا 50 درصد افزایش داد. قوانین محدودکننده مارکسیستی اجازه صاحب ‌شدن زمین توسط مردم و استخدام کارگر را نمی ‌داد که این موارد تأثیر زیادی روی صنعت قهوه داشتند.

تولید قهوه به صورت وسیع در زمین ‌های کشاورزی کنار گذاشته شد و کشور به وضعیت اولیه یعنی برداشت قهوه از درخت ‌های وحشی برگشت. دهه 1980 دوران قحطی بود، در این دوران 8 میلیون نفر تحت تأثیر قحطی قرار گرفتند که از میان آنها یک میلیون نفر کشته شدند.

مشاهده کنید: انواع قهوه های عربیکا در فروشگاه اینترنتی ایلیا

حرکت به سمت دموکراسی

در سال 1991 جبهه انقلابی دموکراتیک خلق حکومت نظامیان را سرنگون کرد. با سرنگونی نظامیان روند گسترش آزادی‌های مدنی و حرکت کشور به سمت دموکراسی آغاز شد. اتیوپی وارد بازارهای بین ‌المللی شد که البته با خود نوسان ‌های قیمتی را هم به همراه داشت. کشاورزان قهوه به ویژه باید با این نوسان ‌های قیمتی بزرگ و غیرقابل‌کنترل کنار می ‌آمدند. این موضوع باعث شکل‌گیری تعاونی ‌هایی هم شد که به اعضای خود خدمات حمایتی ارائه می ‌کردند. مثل تأمین مالی، دادن اطلاعات بازار و حمل ‌و نقل.

بورس کالای اتیوپی

بزرگ‌ ترین تغییر در تجارت قهوه اتیوپی در سالیان اخیر که تبدیل به بزرگ ‌ترین نگرانی برای خریداران حرفه ‌ای قهوه هم شده معرفی بورس کالای اتیوپی (THE ETHIOPIAN COMMODITY EXCHANGE)
در سال 2008 بود. در این بورس کالاهای گوناگونی معامله می ‌شود و هدف اصلی از ایجاد آن فراهم ‌آوردن سیستم تجاری کارآمدی برای حمایت از خریداران و فروشندگان است.

البته این سیستم باعث ناامیدی آن دسته از خریدارانی شده که به دنبال خرید قهوه ‌ای متمایز و قابل ردیابی هستند، نه قهوه‌ای که تبدیل به یک کالای صرف شده. قهوه‌ ها وارد انبار متعلق به بورس کالا می ‌شوند و در آنجا بر اساس منطقه ‌ای که در آن رشد کرده‌اند، از 1 تا 10 علامت‌ گذاری می ‌شوند. به تمامی قهوه ‌هایی که به طور طبیعی پرورش داده شده‌اند عدد 11 را تخصیص می‌ دهند. بعد از این قهوه‌ ها را بر اساس کیفیت درجه‌ بندی می‌کنند و متناسب با کیفیت عددی بین 1 تا 9 را به آنها اختصاص می‌ دهند. قهوه ‌هایی که درجه ‌بندی نشده ‌اند بر روی خود برچسب UG (ungraded)  دارند.

این فرایند باعث می ‌شود که ردیابی قهوه‌ ها امکان‌پذیر نباشد، اما نیمه پر لیوان این است کشاورزان پول قهوه خود را زودتر از قبل دریافت می ‌کنند. این سیستم همچنین در نوع قهوه‌ ای که در بازارهای بین ‌المللی باید عرضه شود، محدودیت ‌هایی ایجاد می ‌کند و شفافیت مالی در قرارداد‌ها را افزایش می ‌دهد.

امروزه فرصت ‌های بیشتری برای کار خارج از محدودیت‌ های این سیستم وجود دارد و قهوه ‌های باکیفیت و قابل ردیابی بیشتری به دست مصرف‌کنندگان خارجی می ‌رسد.

قابلیت ردیابی

پیداکردن قهوه‌ های اتیوپیایی از یک زمین خاص گرچه غیرممکن نیست، اما بسیار نادر است. ردیابی ‌ها بیشتر احتمال دارد که به شرکت ‌های تعاونی برسند. هرچند این احتمال هم وجود دارد که یک برشته ‌کننده قهوه، محصولی که از طریق بورس کالا به دستش رسیده باشد (با این که معلوم نیست از کجا آمده) کیفیت خوبی داشته باشد. این قهوه ‌ها کیفیت خوبی دارند، بنابراین باید به دنبال برشته‌ کننده‌ ای باشید که سابقه خوبی دارد و قهوه ‌هایی که قبلاً از او خریده ‌اید عالی بوده ‌اند. می ‌توانید از او بخواهید که شما را در یافتن بهترین قهوه راهنمایی کند.

مزه و طعم

طعم و مزه دانه قهوه عربیکا اتیوپی به طور قابل‌توجهی متنوع است. از طعم برگاموت و گل ‌مانند تا میوه آب ‌نباتی و حتی طعم میوه‌ های استوایی و گرمسیری. بهترین قهوه‌ های شسته ‌شده طعم بسیار خوشایند، پیچیده و خوشمزه‌ ای دارند. بهترین قهوه‌ های طبیعی هم طعم میوه ‌های زیادی را دارند و به طرز عجیبی خاص هستند.

مناطق رشد و پرورش

مناطق پرورش قهوه در اتیوپی در زمره معروف ‌ترین نام ‌ها در بازار قهوه هستند و برای فروش قهوه در زمان حاضر و احتمالاً در آینده استفاده می ‌شوند. پتانسیل ژنتیکی گونه ‌های بومی و وحشی عربیکا آینده قهوه در اتیوپی را هیجان‌انگیز کرده است.

مشاهده کنید: انواع قهوه های روبوستا در فروشگاه اینترنتی ایلیا

سیداما (SIDAMA)

سیداما به همراه هرار و ییرگاچف یکی از سه منطقه‌ای است که دولت اتیوپی در سال 2004 در جهت افزایش شناخت قهوه‌ های متمایز اتیوپیایی آن را به عنوان نامی تجاری ثبت کرد. قهوه تولیدی این منطقه ترکیبی است از قهوه‌های شسته ‌شده و پرورش‌داده ‌شده به صورت طبیعی و بین آن‌ هایی که از طعم میوه‌ ای و خوش‌عطر قهوه لذت می ‌برند طرفداران بسیاری دارد.

این منطقه به نام قوم سیداما نام‌گذاری شده، اما اغلب در صنعت قهوه از آن به سیدامو یاد می ‌شود. در سالیان اخیر تلاش ‌هایی برای تغییر این نام یعنی سیدامو ترتیب داده شده، چون در نظر بومیان نوعی توهین محسوب می ‌شود. البته این کار چندان هم آسان نیست، چون این نام تجاری عمیقاً در بازار قهوه جا افتاده. این منطقه برخی از باکیفیت ‌ترین قهوه ‌های اتیوپی را تولید می‌ کند و بیشتر دانه قهوه عربیکا اتیوپی ایلیا از این منطقه می آید.

• ارتفاع: 1400 تا 2200 متر
• فصل برداشت: اکتبر تا ژانویه
• گونه ‌ها: گونه‌ های هیرلوم

لیمو (LIMU)

با این که اعتبار و شهرت لیمو به اندازه سیداما و ییرگاچف نیست، اما قهوه تولیدی آن کیفیت خوبی دارد. بیشتر تولیدکنندگان قهوه این منطقه را کشاورزان با زمین ‌های کوچک تشکیل می ‌دهند، اما چند زمین کشاورزی بزرگ متعلق به دولت هم در این منطقه وجود دارند.

• ارتفاع: 1400 تا 2200 متر
• فصل برداشت: نوامبر تا ژانویه
• گونه ‌ها: گونه ‌های هیرلوم

جیما (JIMA)

جیما منطقه ‌ای است در جنوب غرب اتیوپی که بخش بزرگی از قهوه کشور را تولید می ‌کند. در سالیان اخیر قهوه ‌های تولیدی این منطقه زیر سایه قهوه‌ های سایر مناطق قرار گرفته‌اند، اما قطعاً ارزش امتحان کردن را دارند.

• ارتفاع: 1400 تا 2000 متر
• فصل برداشت: نوامبر تا ژانویه
• گونه‌ها: گونه ‌های هیرلوم

قیمبی/لکمپتی (GHIMBI/LEKEMPTI)

مناطق اطراف شهرهای قیمبی و لکمپتی اغلب به عنوان یک ناحیه در نظر گرفته می‌ شوند و به همین دلیل این دو نام به جای یکدیگر یا گاهی هم همراه با هم استفاده می ‌شوند. به همین دلیل شاید قهوه‌ای با نام لکمپتی در اصل تولید قیمبی باشد یا بالعکس. این دو 100 کیلومتر با هم فاصله دارند.

• ارتفاع: 1500 تا 2100 متر
• فصل برداشت: فوریه تا آوریل
• گونه ‌ها: گونه‌ های هیرلوم

هرار (HARRAR)

این منطقه از قدیمی‌ترین مناطق کاشت و پرورش دانه قهوه عربیکا اتیوپی است که در اطراف شهر هرار قرار دارد. قهوه‌ های تولیدی این منطقه متمایز با سایر نواحی هستند و اغلب در محیط ‌هایی رشد می‌ کنند که به آبیاری زیادی نیاز دارند.

در زمینه قهوه هرار شهرت و اعتبار فراوانی دارد با این حال طعم قهوه ‌های طبیعی آن چندان جالب نیست (طعم و مزه خاکی و چوب‌مانند) و البته طعم بلوبری. قهوه ‌های این ناحیه بسیار خاص و نامعمول هستند و آن ‌هایی که به نحوی سر و کارشان با قهوه است می ‌گویند این قهوه باعث شده که طعم ‌های جدیدی را کشف و تجربه کنند.

• ارتفاع: 1500 تا 2100 متر
• فصل برداشت: اکتبر تا فوریه
• گونه ‌ها: گونه ‌های هیرلوم

مشاهده کنید: انواع قهوه های ترکیبی ایلیا

ییرگاچف (YIRGACHEFFE)

یکی از معروف ترین مناطق کشت دانه قهوه عربیکا اتیوپی، ییرگاچف است. قهوه‌ های تولیدی این منطقه از بسیاری جهات خاص و منحصر به ‌فرد هستند. بسیاری از قهوه‌ های این منطقه که به خوبی شسته شده ‌اند، طعم و عطر فوق ‌العاده‌ ای دارند و طعم میوه‌ های مرکبات در آن مشهود است. همچنین بسیار سبک و دلپذیر هستند. با این اوصاف یکی از بزرگ ‌ترین و جذاب ‌ترین مناطق برای رشد قهوه همین منطقه است.

قهوه ‌های اعلای این منطقه قیمت بالایی دارند که البته کاملاً شایسته آن هستند و با این که برای برخی از افراد بیشتر طعم یک فنجان چای ارل گری را دارند تا قهوه، اما قطعاً ارزش دارد که به دنبال آن بگردید. در این منطقه مقداری قهوه طبیعی هم پرورش داده می ‌شود که در برخی موارد طعم خوشمزه و لذت‌ بخشی دارند.

• ارتفاع: 1750 تا 2200 متر
• فصل برداشت: اکتبر تا ژانویه
• گونه‌ ها: گونه‌ های هیرلوم