تنها در ایالات متحده بیش از 2000 کسب و کار رست قهوه وجود دارد. بسیاری از آنها از توجه رو به رشد مصرف کننده بر پایداری، هم از نظر زنجیره تامین قهوه و هم از نظر محیط زیست آگاه هستند.
علیرغم تمرکز فزاینده بر روی تامین قهوه اخلاقی، ارگانیک و دوستدار محیط زیست، اثرات زیست محیطی رست قهوه گاهی اوقات نادیده گرفته می شود. این شامل خود رست قهوه نیز می شود. با این حال، در چند سال اخیر، حرکتی به سمت بهرهوری انرژی بهتر و فناوری پایدارتر در رستری ها صورت گرفته است.
مشاهده کنید: انواع قهوه سازهای نسل سوم در فروشگاه اینترنتی قهوه ایلیا
اثرات زیست محیطی رست قهوه کدامند؟
تعدادی از نگرانی های زیست محیطی در مورد رست قهوه وجود دارد. همراه با انتشار کربن و سایر گازهای خطرناکی که به عنوان محصول جانبی احتراق سوخت در رستر منتشر می شود، برشته کردن قهوه نیز دود و سایر ذرات مضر تولید می کند. این گازهای گلخانه ای می تواند برای کسانی که در نزدیکی دستگاه رستر کار می کنند خطرناک باشد و همچنین به آلودگی گازهای گلخانه ای کمک کند.
رام اِوگی، مدیرعامل و بنیانگذار Coffee-Tech Engineering است. او می گوید: «یکی از اثرات زیست محیطی رست قهوه دودهای حاصل از سوخت گاز و برشته شدن قهوه است که در وهله نخست به کارکنان و هر چیزی که در اطراف آن قرار دارد، وارد می شود.»
در سرتاسر بازار قهوه، برندهایی مانند Coffee-Tech Engineering و تولیدکنندگان رستر سطوح این اثرات را برای مدتی تحت نظر دارند. دنیس ووگل، مدیر بازاریابی و فروش در Loring، یک تولید کننده رستر مستقر در کالیفرنیا است.
دنیس میگوید: «رسترهای سنتی اثارت قابل مشاهده (یعنی دود)، بو و آلایندههایی مانند اکسید نیتروژن، مونوکسید کربن، ترکیبات آلی فرار و دیاکسید کربن تولید میکنند، مگر اینکه از سیستم فیلتر یا پسسوز خارجی استفاده شود.»
علاوه بر این، پسسوختها نیز سوخت مصرف میکنند که به طور سنتی گاز طبیعی یا گاز مایع نفتی (معمولاً پروپان) است.
چه چیزی باعث اثرات زیست محیطی رست قهوه می شود؟
به بیان ساده، زمانی که نوآوری در فناوری رستر به میان میآید چیزی شبیه به «زمان تاخیر» وجود دارد. حرکت از طریق فرآیندهایی مانند طراحی، اثبات مفهوم و ساخت تا توزیع و استفاده گسترده ممکن است سال ها طول بکشد.
بسیاری از دستگاههای برشتهکننده قهوه با استفاده از دستگاههایی که در ابتدا در اواسط قرن بیستم طراحی شده بودند (و هنوز هم استفاده میکنند) شروع به کار کردند. بسیاری از این ماشینهای اصلی از آن زمان برای پاسخگویی به نیازهای جدید برای کیفیت، سازگاری، اندازه دستهای و کیفیت زیبایی، بازسازی، ارتقا یا حتی دوباره عرضه شدهاند.
مطالعه کنید: انتخاب رستر برای کافی شاپ
با این حال، در زمانی که این ماشینها در ابتدا طراحی شدند، تغییر اقلیم و تنوع زیستی مسلماً در دستور کار جهانی قرار نداشتند. به این ترتیب، مقررات انتشار گازهای گلخانهای بسیار راحتتر بود و اثرات زیست محیطی رست قهوه در اولویت نبود.
رام همچنین میگوید که «نقصهای طراحی» ساختاری خاصی وجود دارد که مسئول بیشتر نگرانیهای زیستمحیطی در بو دادن قهوه است.
او می گوید: «یک موضوع مهم که به طور مرتب نادیده گرفته می شود، ساختار خود دستگاه است. این به بسیاری از جنبه های مختلف از جمله ایمنی کاربر، کارایی، تکرارپذیری و دقت مربوط می شود. اکثر ماشینآلات تا ظرفیت دستهای 100 کیلوگرم هنوز از محفظه درام جوی ساختار باز استفاده میکنند. این بدان معناست که مشعل در همان اتمسفر اتاق کار می کند و هوای اولیه را به خودی خود جذب می کند، نه در یک ساختار مهر و موم شده. این به طور موثر به این معنی است که هر انتشاری که از مشعل خارج می شود به فضای نیز پخش می شود.»
در مقایسه، رام میگوید برشتهکنندههای «سبزتر» معاصر (مانند مواردی که توسط Coffee-Tech Engineering استفاده میشود) میتوانند این انتشارات را در دستگاه جدا کنند. این کار از محیط اطراف رستر (از جمله اپراتور) محافظت می کند و به دستگاه زمان بیشتری برای تجزیه این گازهای مضر می دهد. این به طور موثری گازهای گلخانه ای را پاک می کند.
این فرآیند جداسازی همچنین دارای مزیت ثانویه جذب انرژی حرارتی در هوای ساطع شده برای گرم نگه داشتن دستگاه است. این کار راندمان انرژی را برای برشته کردن مداوم بهبود می بخشد و باعث می شود دستگاه رستر پایدارتر شود.
آیا می توانید رستر خود را تعمیر کنید؟
اکثر برشتهکنندگان با سالها تمرین روی یک مدل یا ماشین خاص آموزش میبینند. هر رست متفاوت است و تغییر مدلها میتواند پروفایلهای رست از پیش ضبطشده شما را که به درستی به یک دستگاه جدید ترجمه نمیشوند، بیفایده کند.
علاوه بر این، رسترها به طور کلی هزینه سرمایه قابل توجهی را برای مشاغل کوچک و متوسط نشان می دهند. با چیزی کمتر از 10000 دلار آمریکا می توان یک رستر تجاری خوب پیدا کرد. اما برای کسانی که به دنبال فناوری سازگار با محیط زیست هستند، احتمالاً بسیار پرهزینه تر است.
به این ترتیب، برای بسیاری از رستری ها، الویت با تعمیر دستگاه است، نه خرید دستگاه جدید. با وجود این، رام میگوید که تبدیل رستر معمولی به رستر سبز سازگار با محیط زیست آسان است، مخصوصاً برای مدلهای قدیمیتر.
رام توضیح می دهد: «البته همیشه ارزش تلاش را ندارد. اکثر ماشینهای سنتی از محفظه درام اتمسفری باز (که گازهای گلخانهای را در اتاق آزاد میکند، همانطور که قبلاً ذکر شد) و بدون محفظه احتراق واقعی استفاده میکنند. این بدان معنی است که هر اتفاقی که در داخل دستگاه رخ می دهد را با اتاقی که در آن قرار دارد به اشتراک می گذارد. مشعل را می توان مانند بسیاری از قطعات دیگر ارتقا یا تغییر داد، اما کیفیت دستگاه چندان به لوازم جانبی آن بستگی ندارد. این بیشتر در طراحی اولیه و ساختار ارگانیک آن نهفته است.»
رام از قیاس خرید یک خودروی جدید برای توضیح نظر خود استفاده می کند: «افزودن ترمز ضد قفل یا لاستیک های مدرن کمک می کند، اما هیچ چیز بهتر از هندسه تعلیق مدرن و توزیع وزن بهینه نیست.»
مشاهده کنید: قهوه های تازه رست ایلیا
نسل جدیدی از رسترها
امروزه، اثرات زیست محیطی رست قهوه به درستی به موضوعی برجسته تبدیل شده است. تحقیقات فوربس نشان می دهد که مصرف کنندگان به احتمال زیاد به برندهای پایدار، وفادار هستند. به این ترتیب، برشتهکنندگانی که تعهد به پایداری دارند، احتمال بیشتری دارد که وفاداری به برند را از مشتریان خردهفروشی و عمدهفروشی خود ببینند.
این جرقه، حرکتی به سمت طراحی و ساخت چندین دستگاه رستر با انرژی کارآمد یا “سبز” در چند سال گذشته بوده است. با این حال، فناوری مورد استفاده در این طرحهای جدید لزوماً جدید یا انقلابی نیست. روش استفاده از آن جایی است که نوآوری در آن نهفته است.
دنیس می گوید که لورینگ این چالش را از بازخورد مشتریان تشخیص داده است. او میگوید: «بازخوردی که ما از مشتریان خود دریافت کردهایم نشان میدهد که پایداری زیستمحیطی و کیفیت هوا از جمله چالشهای اصلی آنهاست. مشتریان ما به مسئولیت زیستمحیطی نیز اهمیت میدهند، به این معنی که آلایندههای کمتر و مصرف سوخت فسیلی آنها را به انتخاب دستگاههای رستر ما سوق میدهد.»
او می گوید که طراحی خاصی وجود دارد که Loring برای ایجاد یک ماشین سازگار با محیط زیست استفاده کرده است.
او میگوید: «روستکنندههای ما از یک مشعل استفاده میکنند تا هم قهوه را برشته کنند و هم دود ایجاد شده در طول فرآیند برشتهسازی را بسوزانند. این اساساً نیاز به پس سوز خارجی (افتر برنر) را از بین می برد. علاوه بر این، با چرخش مجدد هوا از طریق سیستم حلقه بسته، انرژی کمتری برای گرم کردن هوای گرم از قبل تا دمای برشته کردن ایدهآل مورد نیاز است، در حالی که سیستمهای سنتی باید انرژی بیشتری برای این کار مصرف کنند.»
با این حال، حتی اگر مدلهای جدیدتر برجستهتر شوند، رام میگوید که مزایا آنقدرها که برخی فکر میکنند برای رستری ها اولویت بالایی ندارد. او همچنین میگوید که ارقام همیشه دقیق نیستند، به این معنی که قانع کردن مشتریان برای خرید این رسترها با مزایای زیست محیطی، کار راحتی نیست.
او میگوید: «پیشبینی مصرف گاز از روی بروشور ساده نیست و اندازهگیری آن اصلاً آسان نیست. علاوه بر این، در حالی که برخی از ماشینها به لطف سیستم گردش مجدد گاز داخلی خود بدون دود هستند، این پیشرفت جدیدی نیست. این توسط ویتوریا [در اوایل] دهه 1980 اختراع شد و توسط شرکت های کمی دیگر [از آن زمان] پذیرفته شده است.»
مطالعه کنید: مدرن سازی رستری قهوه ؛ چرا و چگونه؟
در حالی که رسترهای سنتی را میتوان ارتقا داد تا از نظر انرژی کارآمدتر شوند، به نظر میرسد ساختار کامل مدلهای قدیمیتر بیشتر از اجزا یا ویژگیهای خاص مشکلساز است. به این واقعیت اضافه کنید که دستگاههای برشتهکننده سرمایهگذاری قابل توجهی برای هر فرد یا کسبوکاری هستند و مشخص میشود که انتخاب استفاده از رستر «سبز» همیشه ساده نیست.
با وجود این، فروش رستر قهوه کم مصرف در بازار گامی در مسیر درست است. زمان تاخیر و سرمایه گذاری مورد نیاز به این معنی است که ما ممکن است فقط مزایای این تغییر را در دراز مدت ببینیم. در حالی که قرار نیست این کار یک شبه اتفاق بیفتد، برشته کردن قهوه به روش های سبزتر امکان پذیر است و میتواند در هزینه برشتهدهندگان صرفهجویی کند و اثرات زیست محیطی رست قهوه آنها را کاهش دهد.
منبع: Perfect Daily Grind